| Strona główna | Mapa serwisu | English version |
 |
 Starożytność |
Nowożytność |
Inne |
| Nowożytność > Steven Weinberg |
| Steven Weinberg (ur. 3.05.1933) |
| Narodowość: Amerykanin Nagroda Nobla: 1979 r. Współtwórca teorii oddziaływań elektrosłabych (formułowali ją także S. Glashow i niezależnie – pakistański fizyk A. Salam). Teoria ta unifikuje pomyślnie oddziaływania słabe i elektromagnetyczne. W temperaturze 1015 K czyli energiach około 100 GeV (bagatela) oddziaływania te mają identyczne natężenie, a bozony W+, W- i Z0 – przenośniki oddziaływań słabych są nierozróżnialne od fotonu. Poniżej tej temperatury następuje złamanie symetrii. Bozony W+, W- i Z0 nabywają masy spoczynkowej i natężenie oddziaływania zaczyna słabnąć. Foton pozostaje bezmasowy, bez zmian. Cząstki pośredniczące, które mają masę spoczynkową, są w stanie przenosić oddziaływania tylko na skończoną odległość. Jest tak dlatego, że fermiony muszą „pożyczać” energię na wymianę tych bozonów, bo ich masa jest równoważna pewnej energii. Jako, że energia jest „pożyczona” i zaburza zasadę zachowania energii, musi być oddana w czasie, który możemy obliczyć z zasady nieoznaczoności Heisenberga ΔE Δt = ½ ħ: Δt = ½ ħ / ΔE ΔE wyznaczamy ze wzoru Einsteina: ΔE = mc2 Ponieważ bozon, mający masę spoczynkową porusza się z prędkością mniejszą niż c, odległość x jaką może pokonać: x < c Δt → x < ½ ħ / mc A więc jako, że fotony, nadal bezmasowe, mogą przenosić oddziaływania na dowolną odległość, to natężenie elektromagnetyzmu po złamaniu symetrii będzie większe od natężenia siły słabej, opartej na masywnych, krótkozasięgowych bozonach W i Z. Teoria oddziaływań elektrosłabych Salama-Weinberga przewidywała wartości mas bozonów W+, W- i Z0. Ich zgodność z danymi doświadczalnymi była bardzo dobra i stanowiła potwierdzenie i triumf nowej teorii. Symetria, jaka cechuje teorię Salama-Weinberga oznacza się jako: SU(2) x U(1). Steven Weinberg jest autorem kilku książek przetłumaczonych na język polski. Są to: „Pierwsze trzy minuty”, „Sen o teorii ostatecznej” i „Teoria pól kwantowych”. |
Strona Ewy Izdebskiej 2c
| Poczet Fizyków |
