| Strona główna | Mapa serwisu | English version |
 |
 Starożytność |
Nowożytność |
Inne |
| Nowożytność > James Clerk Maxwell |
| James Clerk Maxwell (13.06.1831 - 5.11.1879) |
| Narodowość: Szkot W 1864 roku Maxwell sformułował równania, stanowiące fundament teorii pola elektromagnetycznego. Równanie 2 mówi, że nie istnieją monopole magnetyczne czyli pojedyncze ładunki magnetyczne. Do danego obszaru zawsze wpływa i wypływa tyle samo pola magnetycznego, więc każdy magnes musi mieć dwa bieguny. Matematycznie oznacza to, że dywergencja takiego pola w dowolnym obszarze wynosi 0. W przypadku monopoli elektrycznych (równanie 1) możliwe jest tylko wypływ lub tylko wpływ. Dywergencja jest niezerowa, gdy w danym obszarze jest ładunek elektryczny. Z równań 3 i 4 widać, że tylko zmienne w czasie pole magnetyczne generuje pole elektryczne, a zmienne w czasie elektryczne – generuje magnetyczne. To z równań Maxwella wynika, że istnieją fale elektromagnetyczne i ich prędkość rozchodzenia się w próżni wynosi zawsze c (prędkość światła). Analizując rozwiązania równań w pustym obszarze Maxwell przedstawił w 1865 r. koncepcję, że światło jest falą elektromagnetyczną. W 1886 roku Heinrich Hertz wytwarza po raz pierwszy fale elektromagnetyczne, potwierdzając przewidywania równań Maxwella. A. Einstein, żyjący później niż Maxwell, miał kiedyś stwierdzić, że ten wielki Szkot był autorem największego odkrycia dokonanego w XIX wieku przez jednego człowieka. Równania Maxwella nie są niezmiennicze względem transformacji Galileusza. Wykazują one niezmienniczość względem transformacji Lorentza: y = y’, z = z’ Ponadto, w 1860 roku Maxwell sformułował prawo rozkładu prędkości cząsteczek gazu. Ma ono postać: N(v) = C e -E/kT gdzie: E – energia kinetyczna cząsteczki gazu (mv2/2), k – stała Boltzmanna, T – temperatura absolutna (mierzona w Kelwinach), N(v) – liczba cząsteczek o prędkości v, C - stała proporcjonalności |
Strona Ewy Izdebskiej 2c
| Poczet Fizyków |
